Ορισμός

Το μηνιγγίωμα είναι ένας όγκος που εμφανίζεται στα μηνίγγια. Τα μηνίγγια είναι οι μεμβράνες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Γενικά, τα περισσότερα μηνιγγιώματα είναι καλοήθη (μη καρκινικοί όγκοι). Ωστόσο, υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις κακοήθους (καρκινικού) μηνιγγιώματος και ένας άλλος τύπος μηνιγγιώματος που χαρακτηρίζεται ως άτυπος επειδή είναι κάτι ενδιάμεσο – δεν είναι ούτε καλοήθης ούτε κακοήθης. Το μηνιγγίωμα εμφανίζεται συνήθως στις μεγαλύτερες γυναίκες, αλλά μπορεί να επηρεάσει και τους άνδρες ανεξάρτητα από την ηλικία. Δεν υπάρχει ανάγκη για άμεση θεραπεία, ειδικά εάν δεν παρατηρηθούν σημαντικά συμπτώματα, οπότε το μηνιγγίωμα θα παρακολουθείται με την πάροδο του χρόνου.

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του μηνιγγιώματος εμφανίζονται σταδιακά και είναι συνήθως χαμηλής έντασης στην αρχή. Τα συμπτώματα που μπορούν να εμφανιστούν εξαρτώνται από τη θέση του μηνιγγιώματος στον εγκέφαλο, ή σπάνια στη σπονδυλική στήλη. Αυτά μπορεί να είναι:

Πονοκέφαλοι που χειροτερεύουν όσο περνά ο καιρός

Αδυναμία στα χέρια και τα πόδια

Αλλαγές στην όραση (θολή όραση ή διπλή όραση)

Κακή ακρόαση

Απώλεια της αίσθησης της οσμής

Απώλεια μνήμης

Επιληπτικές κρίσεις

Παρόλο που τα περισσότερα από τα συμπτώματα αναπτύσσονται σταδιακά, ένα άτομο θα πρέπει να ζητήσει άμεση ιατρική βοήθεια αν παρατηρήσει: απότομη έναρξη επιληπτικών κρίσεων ή ξαφνική αλλαγή στην όραση ή τη μνήμη του.

Επίσης, επισκεφθείτε τον γιατρό εάν οποιοδήποτε σύμπτωμα είναι επίμονο, ειδικά εάν ο πάσχων βιώνει πονοκεφάλους που τείνουν να επιδεινώνονται με το χρόνο.

 

Αίτια

Δεν είναι γνωστό τι προκαλεί το μηνιγγίωμα, αλλά οι γιατροί έχουν τη γνώση ότι κάτι μεταβάλλει τα κύτταρα στις μεμβράνες που προστατεύουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, και τα κάνει να πολλαπλασιάζονται χωρίς έλεγχο, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία των όγκων των μηνιγγιωμάτων. Ωστόσο, το ποιοι παράγοντες το προκαλούν αυτό, ή το αν συμβαίνει λόγω κληρονομικών γονιδίων,  λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων ή λόγω ορμονών ή συνδυασμού αυτών, είναι ακόμα άγνωστο.

 

Παράγοντες κινδύνου

Ο κίνδυνος εμφάνισης μηνιγγιώματος μπορεί να είναι υψηλότερος λόγω:

Θηλυκών ορμονών

Ακτινοθεραπείας στο κεφάλι

Κληρονομικής διαταραχής του νευρικού συστήματος (νευροϊνωμάτωση τύπου 2)

 

Επιπλοκές

Ο όγκος του μηνιγγιώματος καθώς και η θεραπεία του μηνιγγιώματος μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες επιπλοκές, όπως: δυσκολία συγκέντρωσης, απώλεια μνήμης, επιληπτικές κρίσεις και αλλαγές στην προσωπικότητα. Κάποιες επιπλοκές μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους γιατρούς και συνήθως συνιστάται η επίσκεψη και εξέταση σε έναν ειδικό που μπορεί να βοηθήσει κάποιον που πάσχει από μηνιγγίωμα να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

 

Θεραπεία

Η θεραπεία του μηνιγγιώματος εξαρτάται από μερικούς παράγοντες όπως: το μέγεθος και τη θέση του μηνιγγιώματος, καθώς και το πόσο επιθετικός είναι ο όγκος. Η γενικότερη κατάσταση της υγείας και η προτίμηση του ασθενούς λαμβάνονται επίσης υπόψη. Η θεραπεία για μηνιγγίωμα μπορεί να είναι:

Προσέγγιση Περιμένοντας και βλέποντας-Οι θεραπείες μπορεί να ξεκινήσουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα περιοδικής παρατήρησης του εγκεφάλου για να φανεί αν το μηνιγγίωμα μεγαλώνει· πρόκειται για περιπτώσεις που το μηνιγγίωμα είναι μικρό, αναπτύσσεται αργά και δεν προκαλεί συμπτώματα, επομένως δεν είναι απαραίτητη η άμεση θεραπεία του από την αρχή.

Χειρουργική επέμβαση – όταν το μηνιγγίωμα μεγαλώνει και προκαλεί συμπτώματα μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση· η χειρουργική επέμβαση σκοπεύει στο να απομακρύνει εντελώς το μηνιγγίωμα, αλλά μερικές φορές το μηνιγγίωμα βρίσκεται κοντά σε ευαίσθητες δομές στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό, οπότε δεν είναι πάντα εφικτό να απομακρυνθεί ο όγκος συνολικά. Σε αυτή την περίπτωση οι χειρουργοί απομακρύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο και μπορεί να χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία .

Ακτινοθεραπεία – περαιτέρω θεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση εάν ο όγκος δεν απομακρύνθηκε πλήρως

Ραδιοχειρουργική-ακτινοθεραπεία με πολλές ισχυρές δέσμες ακτινοβολίας που στοχεύουν σε ακριβές σημείο

Κλασματική ακτινοβολία – μια πιθανή επιλογή θεραπείας όπου γίνεται χρήση μικρού ποσού ακτινοβολίας για περισσότερο χρόνο. Χρησιμοποιείται για μεγάλους όγκους που βρίσκονται κοντά σε περιοχή που δεν μπορεί να ανεχθεί την υψηλή ένταση της ραδιοχειρουργικής ακτινοθεραπείας.

Φάρμακα-για περιπτώσεις που δεν μπορούν να λυθούν με χειρουργική επέμβαση ή περιπτώσεις υποτροπιαζόντων μηνιγγιωμάτων