Ορισμός

Οι όγκοι των περιφερικών νεύρων είναι μάζες που μεγαλώνουν πάνω ή κοντά στο νευρικό σύστημα που ενώνει τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη με άλλες περιοχές του σώματος. Μπορούν να σχηματιστούν στο περιφερικό νευρικό σύστημα οπουδήποτε στο σώμα και επηρεάζουν τη λειτουργία των νεύρων, προκαλώντας πόνο και παράλυση.

 

Οι όγκοι των περιφερικών νεύρων μπορούν να είναι καρκινικοί (κακοήθεις όγκοι περιφερικών νεύρων) ή μη καρκινικοί (καλοήθεις όγκοι περιφερικών νεύρων). Άνθρωποι με συγκεκριμένες παθήσεις όπως νευροϊνωμάτωση ή σβανωμάτωση είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν όγκους των περιφερικών νεύρων.

 

Οι όγκοι των νεύρων διαχωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες. Αυτές είναι:

 

Νευρίνωμα: Μη καρκινικοί όγκοι που αναπτύσσονται στα νεύρα του σώματος. Μία συνήθης αιτία νευρινωμάτων είναι η νευροϊνωμάτωση. Είναι πιο συνηθισμένο σε ανθρώπους στις ηλικίες μεταξύ των 30 και 40 ετών.

 

Σβάνωμα: Όγκοι που αναπτύσσονται δίπλα από το περιφερικό νευρικό σύστημα του σώματος. Μία συνήθης αιτία του σβανώματος είναι η σβανωμάτωση.

 

Κακοήθεις όγκοι των περιφερικών νεύρων: επιθετικοί, καρκινικοί όγκοι που αναπτύσσονται στα κύτταρα γύρω από τα περιφερικά νεύρα. Μία συνήθης αιτία των κακοήθων όγκων των νεύρων είναι η νευροϊνωμάτωση τύπου 1.

 

Ανάλογα με τον τύπο του όγκου των νεύρων από τον οποίο πάσχει κάποιος και ανάλογα με τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του, οι επιλογές θεραπείας για τον όγκο των περιφερικών νεύρων συνήθως συμπεριλαμβάνουν την χειρουργική αφαίρεση του όγκου προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω ανάπτυξή του.

 

Συμπτώματα

Τα σημεία και συμπτώματα των όγκων των περιφερικών νεύρων περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

Πόνος στα νεύρα

Οζίδιο και πρήξιμο στους μυϊκούς ιστούς

Μούδιασμα

Αίσθηση καψίματος

Αδυναμία στους επηρεασμένους μύες

Ζαλάδα

Έλλειψη ισορροπίας

 

Αίτια

Αν και η ακριβής αιτία των όγκων των περιφερικών νεύρων παραμένει άγνωστη, οι δύο τύποι των καλοηθών όγκων των νεύρων, τα σβανώματα και τα νευρινώματα, θεωρείται ότι προκαλούνται από τις παθήσεις σβανωμάτωση και νευροϊνωμάτωση. Είναι και οι δύο, κληρονομικές παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη όγκων στα νεύρα.

 

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο προσβολής από όγκο των περιφερικών νεύρων είναι οι παρακάτω:

Νευροϊνωμάτωση

Συγκεκριμένες γενετικές παθήσεις (σύνδρομο Li-Fraumeni, σκλήρυνση κατά πλάκας, σύνδρομο βασικοκυτταρικού σπίλου, σύνδρομο Turcot)

Ακτινοθεραπεία για προηγούμενη θεραπεία καρκίνου

 

Θεραπεία

Οι πιθανές θεραπείες για τον όγκο των περιφερικών νεύρων γενικά εστιάζουν στην θεραπεία του ίδιου του όγκου αλλά και στην πρόληψη άλλων πιθανών επιπλοκών. Ανάλογα με το μέγεθος του όγκου, την τοποθεσία του, και το πόσο πολύ είχε εξαπλωθεί, η ανάκαμψη μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.

 

Μερικές πιθανές θεραπείες συμπεριλαμβάνουν και τα παρακάτω:

Συστηματική ιατρική παρακολούθηση προκειμένου να ελεγχθούν πιθανές αλλαγές και σε περίπτωση που προκύψουν αυτές οι αλλαγές, συστηματική παρακολούθησή τους.

Συστηματική παρακολούθηση του όγκου και του μεγέθους του μέσω εξετάσεων, προκειμένου να αποφασιστεί αν ο ασθενής θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.

Λήψη φαρμακευτικής αγωγής για τον πόνο, όπως ibuprofen ή ασπιρίνη, προκειμένου να ανακουφιστούν τα συμπτώματα.

Χειρουργική επέμβαση: μία χειρουργική επέμβαση που περιλαμβάνει την ολική αφαίρεση του όγκου των περιφερικών νεύρων.

Ακτινοθεραπεία: ένας τύπος θεραπείας που περιλαμβάνει τη χρήση ισχυρών ακτινών Χ προκειμένου να σκοτώσει τα όποια εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα μετά το χειρουργείο.

Χημειοθεραπεία: ένας τύπος θεραπείας περιλαμβάνει τη χρήση αντικαρκινικών φαρμάκων για να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα.

Φυσική ή περιστασιακή θεραπεία: τύποι θεραπείας που χρησιμοποιούν συγκεκριμένες ασκήσεις σχεδιασμένες για να κρατήσουν τους επηρεασμένος μύες και αρθρώσεις σε εγρήγορση και να προληφθεί η πιθανή ακαμψία.