Τι είναι γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη;

Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι η αιμοσφαιρίνη που δεσμεύεται στα μόρια γλυκόζης, είναι δηλαδή η ουσία μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρει οξυγόνο στα κύτταρα του σώματος. Τα μόρια γλυκόζης, που είναι ένας τύπος ζάχαρης, υπάρχουν στο αίμα κανονικά και είναι απαραίτητα καθώς μεταφέρουν ενέργεια στους ιστούς και τα όργανα κολλούν στο μόριο της αιμοσφαιρίνης. Αυτό σημαίνει ότι η αιμοσφαιρίνη έχει γλυκοζυλιωθεί. Αυτό αναφέρεται επίσης ως αιμοσφαιρίνη A1c ή ως HbA1c. Καθώς το σάκχαρο του αίματος ενός ασθενούς γίνεται υψηλότερο, περισσότερη αιμοσφαιρίνη του ασθενούς γίνεται γλυκοζυλιωμένη. Η γλυκόζη παραμένει συνδεδεμένη με την αιμοσφαιρίνη για όλη τη ζωή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η οποία συνήθως είναι περίπου 2 έως 3 μήνες. Όταν το επίπεδο των τελευταίων είναι πολύ υψηλό για μεγάλο χρονικό διάστημα και εάν το επίπεδο αιμοσφαιρίνης στα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι κορεσμένο, θα προκαλέσει αύξηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης και τα κύτταρα αιμοσφαιρίνης θα προσδεθούν για περισσότερο από 2 έως 3 μήνες.

Γιατί μετράμε το επίπεδο γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης;

Η μέτρηση του επιπέδου της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης σε έναν ασθενή, χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας του διαβήτη και του επιπέδου γλυκόζης που υπάρχει στο αίμα. Αυτή η εξέταση υποδεικνύει τα μέσα επίπεδα γλυκόζης αίματος τους τελευταίους 2 έως 3 μήνες. Το φυσιολογικό επίπεδο γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης είναι μικρότερο από 7% κάπου γύρω στο 4,0 έως 6,0%, ωστόσο οι διαβητικοί σπάνια επιτυγχάνουν τέτοια επίπεδα. Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια στην οποία ένα άτομο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη ζάχαρη στο αίμα του. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να είναι πολύ υψηλά και επομένως αυτά τα υψηλά επίπεδα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών, όπως βλάβη στα μάτια, νεφρά, καρδιά, νεύρα, αιμοφόρα αγγεία και άλλα όργανα. Επίπεδα άνω του 9% δείχνουν ανεπαρκή έλεγχο, και τα επίπεδα άνω του 12% παρουσιάζουν πολύ χαμηλό έλεγχο. Συνιστάται οι διαβητικοί να μετρούν τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης στο αίμα τους κάθε 3 έως 6 μήνες. Ωστόσο, οι παθήσεις που αυξάνουν τη διάρκεια ζωής των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως η σπληνεκτομή (απομάκρυνση της σπλήνας), αυξάνουν ψευδώς τα επίπεδα. Από την άλλη πλευρά, οι παθήσεις που μειώνουν τη διάρκεια ζωής των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως η αιμόλυση (διαταραχή της μεμβράνης των ερυθρών αιμοσφαιρίων), μειώνουν ψευδώς τα επίπεδα. Η μείωση του επιπέδου ακόμη και από 8% έως 7% σε έναν διαβητικό μπορεί να έχει δραστική αλλαγή υγείας και αυξάνει τις πιθανότητες διατήρησης της υγείας.

Πρότυπο προετοιμασίας

Η δειγματοληψία γίνεται συνήθως το πρωί στο νοσοκομείο. Δεν απαιτούνται ειδικά παρασκευάσματα για τη δοκιμή αυτή. Ο γιατρός θα σας συμβουλεύσει και θα σας συστήσει εάν πρέπει να είστε νηστικοί πριν από την εξέταση αίματος. Θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας για κάθε φάρμακο που παίρνετε πριν από την εξέταση, καθώς ορισμένες ιατρικές θεραπείες μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα του αίματος.

Είναι η εξέταση επώδυνη ή επικίνδυνη;

Η εξέταση δεν είναι ούτε επώδυνη ούτε επικίνδυνη. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί μια αίσθηση μουδιάσματος κατά την είσοδο της βελόνας στον βραχίονα όταν εξάγεται το δείγμα αίματος για την εξέταση.

Πώς γίνεται η εξέταση;

Η εξέταση αποτελείται από μια απλή εξέταση του δείγματος αίματος.