Τα Διουρητικά είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την τόνωση της έκκρισης νερού και ηλεκτρολυτών από τα νεφρά αυξάνοντας την παραγωγή και την απέκκριση των ούρων (διούρηση). Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπέρτασης, των οξειδωτικών καταστάσεων, σε περιπτώσεις υποβελαμίας και σε περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητο να απομακρύνονται γρήγορα απόβλητα και τοξικές ουσίες από το σώμα.

 

Ανάλογα με τον μηχανισμό δράσης του διουρητικού φαρμάκου, μπορούν να χωριστούν σε έξι κύριες ομάδες:

  • Θειαζιδικά διουρητικά: αναστέλλουν την επαναρρόφηση νατρίου και χλωριού στα νεφρικά σωληνάρια, προκαλώντας αντίστοιχη αύξηση της απέκκρισης καλίου (χλωροθειαζίδη και ενώσεις με παρόμοιες δομές όπως χλωροταλιδόνη, ινδαπαμίδη, μετολαζόνη και μεφρουσίδη).
  • Διουρητικά βρόγχου: αυτά παράγουν μια έντονη δοσοεξαρτώμενη διούρηση σχετικά μικρής διάρκειας (φουροσεμίδη, βουμετανίδη, αιθακρυνικό οξύ).
  • Διουρητικά που μειώνουν την απώλεια καλίου (αμιλορίδιο, τριαμτερένη, αναστολείς αλδοστερόνης).
  • Αναστολείς καρβονικής ανυδράσης: χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε ασθενείς με γλαύκωμα (ακεταζολαμίδη, διχλωροφαναμίδη).
  • Οσμωτικά διουρητικά: χρησιμοποιούνται για τη μείωση ή πρόληψη εγκεφαλικού οιδήματος και για τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης (μαννιτόλη, ουρία).
  • Υδραργυρικά διουρητικά (Mersalyl): αυτά τα φάρμακα είναι τώρα ελαχίστως σημαντικά από θεραπευτική άποψη.

 

Πώς πρέπει να λαμβάνονται τα Διουρητικά;

 

Τα Διουρητικά διατίθενται στο εμπόριο με τη μορφή δισκίων ή καψουλών που λαμβάνονται από το στόμα ή με τη μορφή ενέσιμων διαλυμάτων.

 

Τα Διουρητικά θα πρέπει πάντα να λαμβάνονται με συνταγή και με αυστηρές οδηγίες του γιατρού σχετικά με τη δοσολογία και τον τρόπο λήψης. Εάν δεν το κάνετε αυτό μπορεί να μειωθεί η απορρόφηση του φαρμάκου ή να θεωρηθεί τη θεραπεία άχρηστη.

 

Αντενδείξεις και προειδοποιήσεις που σχετίζονται με τη χρήση διουρητικών

 

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που οφείλονται στην κατανάλωση διουρητικών ποικίλλουν ανάλογα με τη φαρμακευτική αγωγή και τη δοσολογία. Ωστόσο, οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Κεφαλαλγία
  • Θολή όραση
  • Διάρροια
  • Ζάλη
  • Ορθοστατική υπόταση

 

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν δυνητικά σοβαρές παρενέργειες όπως αφυδάτωση ή ανισορροπία ηλεκτρολυτών, οι οποίες γενικά χαρακτηρίζονται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

 

  • Ναυτία ή έμετο
  • Αδυναμία ή κόπωση
  • Αδύναμος παλμός ή ακανόνιστος
  • Αυξημένη δίψα
  • Ξηρό στόμα
  • Μυϊκές κράμπες
  • Μεταβολές της διάθεσης
  • Ψυχική σύγχυση

 

Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα διουρητικά μπορούν να προκαλέσουν εμφάνιση αίματος στα ούρα ή αίμα στα κόπρανα, αυξημένη ευαισθησία σε αιμορραγία ή / και εξανθήματα.