Cefoksytyna to antybiotyk z grupy cefamycyn. Są to molekuły produkowane przez bakterie Streptomyces lactamdurans i klasyfikowane są jako cefalosporyny drugiej generacji. Zasadniczo Cefoksytyna i cefalosporyny drugiej generacji charakteryzują się szerokim zakresem działania, skutecznym zarówno przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, jak i Gram-ujemnym. Mają również działanie farmakokinetyczne.
Z molekularnego punktu widzenia Cefoksytyna hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii. Podobnie jak inne cefalosporyny, ten antybiotyk łączy się z enzymem transpeptydazy, którego zadaniem jest tworzenie wiązań łańcucha peptydoglikanowego (polimeru niezbędnego w tworzeniu ściany komórkowej bakterii). W efekcie działanie enzymów transpeptydazy ingeruje w stabilność ściany komórkowej bakterii, prowadząc do śmierci rosnących komórek bakteryjnych.
Zakres działania Cefoksytyny podobny jest do Cefamandolu. Jest mniej skuteczna niż cefalosporyny pierwszej generacji i skłania się w kierunku oddziaływania na bakterie Gram-dodatnie. Jest jednak bardzo skuteczna przeciwko bakteriom beztlenowym.
Czym jest Cefoksytyna?
Cefoksytyna stosowana jest w infekcjach bakterii beztlenowych lub mieszanych infekcjach bakterii tlenowo-beztlenowych. Stosowana jest również w leczeniu infekcji wewnątrzbrzusznych (np. zapalenie wyrostka robaczkowego) oraz określonych infekcji żeńskich dróg płciowych. Najbardziej skuteczna jest przeciwko infekcjom wywołanym przez bakterie Gram-ujemne, które odporne są na antybiotykoterapię oraz mogą powodować bardziej poważne dolegliwości.
W jaki sposób przyjmować Cefoksytynę?
Cefoksytyna podawana jest pozajelitowo w postaci soli sodowej (pod postacią proszku i roztworu rozpuszczalnika do zastrzyków domięśniowych i dożylnych).
Efekty uboczne związane z Cefoksytyną
Podstawowe leczenie Cefoksytyną jest na ogół dobrze tolerowane. Najbardziej popularne efekty uboczne, występujące w szczególności u wrażliwych lub podatnych osób to:
- Zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego: nudności, wymioty, rozwolnienie, bóle brzucha
- Zaburzenia pracy nerek: uszkodzenia kłębuszka nerkowego i cewki, zaburzenia pracy układu moczowego, białkomocz
- Zaburzenia pracy wątroby: zwiększona aminotransferaza, zwiększona bilirubina
- Zaburzenia hemolityczne: anemia hemolityczna, leukopenia, neutropenia
- Objawy neurologiczne: letarg, spazmy
- Reakcje alergiczne: swędzenie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcze oskrzeli, nadciśnienie, reakcje anafilaktyczne
Przeciwwskazania i ostrzeżenia związane ze stosowaniem Cefoksytyny
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku podawania leku pacjentom z dysfunkcjami nerek i wątroby. W każdym przypadku podczas przyjmowania leku zaleca się monitorowanie pracy nerek i wątroby pacjenta. Obecnie nie ma wystarczającej liczby danych doświadczalnych aby określić potencjalny wpływ leku na ciążę, dlatego nie zaleca się jego przyjmowania kobietom w ciąży. W przypadkach nagłych lub faktycznej potrzeby dopuszczalne jest stosowanie Cefoksytyny, jednak jedynie pod ścisłą obserwacją medyczną. Jako że lek ma tendencję do gromadzenia się w mleku kobiecym, należy zdecydować o możliwości przerwania karmienia piersią lub przerwania przyjmowania leku, biorąc pod uwagę rolę jaką lek odgrywa w zdrowiu matki. Przyjmowanie Cefoksytyny powinno zawsze być poprzedzone izolacją i identyfikacją mikroorganizmu. Zasadniczo odbywa się to przez badanie wrażliwości i podatności mikroorganizmów na cefamycyny.
