Famcyklowir jest zamieniany w ciele na pencyklowir, środek przeciwwirusowy działający przeciwko wirusowi opryszczki (HSV) typu 1 i 2, wirusowi ospy wietrznej i półpaśca, wirusowi Epsteina-Barr oraz przeciwko cytomegalowirusowi.
W zarażonych komórkach penicyklowir ulega przemianom, które pozwalają mu na przeżycie w nich ponad 12 godzin, podczas których blokuje syntezę wirusowego DNA uniemożliwiając jego rozmnażanie.
Czym jest Famcyklowir?
Famcyklowir stosowany jest w leczeniu ospy wietrznej, półpaśca (również u pacjentów o obniżonej odporności), półpaśca ocznego oraz opryszczki narządów płciowych.
W jaki sposób przyjmować Famcyklowir?
Famcyklowir przyjmowany jest doustnie w dawkach po 500 mg. Zazwyczaj dawki przyjmowane są 3 razy dziennie przez 7 do 10 dni, w trakcie lub pomiędzy posiłkami.
W niektórych przypadkach zalecane może być stosowanie terapii dożylnej. Tego rodzaju przyjmowanie leku może być zalecane u osób o osłabionej odporności (szczególnie w przypadku półpaśca ocznego), z powikłanym lub rozsianym półpaścem, neuropatią ruchową, zapaleniem mózgu i powikłaniami naczyniowo-mózgowymi.
Efekty uboczne związane z Famcyklowirem
Najczęstsze skutki uboczne wiążące się z przyjmowaniem Famcyklowiru to:
- Bóle głowy
- Zawroty głowy
- Senność
- Nudności
- Wymioty
- Nieprawidłowe wyniki badań wątrobowych
- Wysypka i swędzenie
Rzadsze efekty uboczne to otępienie, wysypka i ostre reakcje skórne, małopłytkowość, halucynacje i żółtaczka cholestatyczna.
Przeciwwskazania i ostrzeżenia związane ze stosowaniem Famcyklowiru
Famcyklowir nie powinien być stosowany w przypadku nadwrażliwości na tę substancję czynną, pencyklowir lub jego substancje pomocnicze. Ponadto dawkowanie powinno być regulowane w przypadku zaburzeń pracy nerek. Zaburzenia wątroby mogą zmniejszać skuteczność leczenia. Stosowanie leku u kobiet w ciąży powinno być ograniczone jedynie do przypadków, w których korzyści przeważają nad ryzykiem. Ponadto zaleca się wstrzymanie lub unikanie karmienia piersią w trakcie konieczności przyjmowania famcyklowiru.
Poza możliwym wzrostem stężenia pencyklowiru we krwi pacjentów przyjmujących probenecyd, nie wykryto istotnych oddziaływań z innymi lekami.
