Karbidopa to substancja blokująca mechanizm „dopa-dekarboksylazy”. Sama w sobie wykazuje właściwości przeciwnadciśnieniowe oraz stosuje ją się w połączeniu z lewodopą w leczeniu choroby Parkinsona. Podawana jest wraz z lewodopą, ponieważ blokując molekuły stopujące dopa-dekarboksylazę uniemożliwia konwersję lewodopy na dopaminę, pozwalając jej oddziaływać na ośrodkowy układ nerwowy. Karbidopa nie jest w stanie przenikać bariery krew-mózg.
Czym jest Karbidopa?
Sama w sobie Karbidopa wykazuje właściwości przeciwnadciśnieniowe oraz stosuje ją się w połączeniu z lewodopą w leczeniu choroby Parkinsona.
W jaki sposób przyjmować Karbidopę?
Karbidopa podawana jest doustnie w postaci tabletek, najczęściej w połączeniu z lewodopą. Leki powinny być przyjmowane w trakcie posiłku.
Efekty uboczne związane z Karbidopą
Zasadniczo Karbidopa jest dobrze tolerowana. Efekty uboczne zależą najczęściej od leków przyjmowanych wraz z nią (takich jak na przykład Lewodopa).
Podczas przyjmowania Karbidopy/Lewodopy mogą wystąpić następujące efekty uboczne:
- Nasilenie mimowolnych ruchów mięśni
- Zmiany nastroju
- Otępienie
- Depresja
- Halucynacje
- Zawroty głowy
- Nudności
- Wymioty
- Senność
Niektóre bardzo rzadkie, choć poważne efekty uboczne to:
- Łatwe krwawienie
- Różnego rodzaju infekcje (gorączka, uporczywy ból gardła)
- Mrowienie dłoni i/lub stóp
- Zaburzenia wzroku (niewyraźne widzenie, podwójne widzenie)
- Ból w klatce piersiowej
- Drgawki
- Możliwe, choć mało prawdopodobne jest wystąpienie reakcji alergicznych (wysypka, swędzenie, opuchlizna twarzy, języka, gardła, trudności z oddychaniem).
Przeciwwskazania i ostrzeżenia związane ze stosowaniem Karbidopy
Zaleca się wstrzymanie od spożywania alkoholu w trakcie terapii z użyciem leku, ponieważ ten może nasilić określone efekty uboczne, takie jak na przykład senność.
Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie podawania leku pacjentom z historią nadwrażliwości na tę substancję czynną lub inne leki. Należy również zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z dolegliwościami dróg oddechowych (astma, rozdema płuc), jaskrą, dolegliwościami serca lub naczyń krwionośnych, chorobami nerek i wątroby, wrzodami trawiennymi oraz zaburzeniami snu.
U kobiet w ciąży oraz karmiących piersią lek może być podawany wyłącznie w razie absolutnej i jednoznacznej konieczności, w oparciu o opinię lekarską oraz zalecenia lekarza.