Czym jest szczepionka przeciw meningokokom?
Choroba meningokoków jest wywoływana przez bakterię Neisseria meningitides, znaną również jako meningococcus. Obejmuje ona 13 rodzajów bakterii; z czego jednak tylko pięć jest odpowiedzialnych za tę chorobę (typ A, B, C, Y i W135). W Europie najczęściej występującymi typami bakterii są B i C.
Niektóre osoby mogą przenosić bakterię z tyłu nosa i gardła, nie posiadając żadnych objawów; czasami bakterie mogą jednak zaatakować organizm, wywołując chorobę (znaną jako choroba meningokokowa). Rozprzestrzenianie choroby odbywa się przez gardło nosowe lub kropelki emitowane przez osoby zakażone, poprzez wymianę wydzielin oddechowych i gardła lub długotrwały kontakt z chorą osobą. Choroba meningokoków jest odpowiedzialna za różne infekcje i może pojawić się u osób w każdym wieku, najczęściej u dzieci w wieku poniżej 5 lat.
Infekcje meningokokowe są często bezobjawowe lub mogą powodować zapalenie górnych dróg oddechowych. W ciężkich przypadkach bakteria może jednak doprowadzić do zapalenia opon mózgowych lub posocznicy, potencjalnie zagrażającego życiu powikłania, które może zakończyć się śmiercią. Około 1 na 5 pacjentów, którzy powracają do zdrowia, odczuwa długotrwałą niepełnosprawność, taką jak utrata słuchu, utrata kończyn, uszkodzenie mózgu i problemu z układem nerwowym. Przyjęcie szczepionki przeci meningokokom może pomóc w zapobieganiu choroby u osób młodych, które są najbardziej narażone na chorobę meningokokową.
Z czego składa się szczepionka przeciwko meningokokom?
Dostępne są dwa główne rodzaje szczepionek przeciw meningokokom:
Trzyskładnikowa szczepionka skoniugowana przeciwko meningokokom typu A, C, Y, W135 (MCV4): szczepionka, która może być otrzymana na dwa sposoby – pierwszą można podać dzieciom od 12 miesiąca życia, a drugą dzieciom w wieku od 2 lat. Ten rodzaj szczepionki jest często zalecany przed podróżą do krajów o wysokim ryzyku wystąpienia zapalenia opon mózgowych. Podaje się ją podskórnie w górną część ramienia.
Koniugat szczepionki przeciwko meningokokom typu C (MenC): powszechnie występująca szczepionka, którą można podawać dzieciom od trzeciego miesiąca życia. Zapewnia ona długotrwałą i skuteczną ochronę. Po 9 roku życia podaje się ją w przednio-bocznej części uda.
Kiedy zaleca się podanie szczepionki przeciwko meningokokom?
Szczepionka na meningokoki nie jest obowiązkowa we Włoszech, ale jest wysoce zalecana. Zazwyczaj obejmuje podawanie MenC dzieciom w wieku od 13 do 15 miesięcy, w połączeniu ze szczepionką MPR (na odrę, świnkę i różyczkę). MCV4 podaje się w przypadkach, gdy dana osoba planuje podróż do krajów o wysokim ryzyku obecności meningokoków A, C, Y i W135.
Szczepionka przeciwko meningokokom jest również zalecana u osób narażonych na niektóre choroby lub na dużych wysokościach w szczególnych warunkach.
Jakie są skutki uboczne po podaniu szczepionki przeciwko meningokokom?
Szczepionka przeciwko meningokokom jest dobrze tolerowana. Po podaniu można odczuwać niewielki ból w miejscu zastrzyku. Inne łagodne objawy, które mogą wystąpić, to:
- zaczerwienienie w miejscu zastrzyku,
- ból w miejscu zastrzyku,
- obrzęk,
- gorączka.
Jak w przypadku wszystkich szczepionek, istnieje możliwość wystąpienia poważniejszych problemów, takich jak ciężkie reakcje alergiczne. Mimo że sytuacje takie są rzadkie, to mogą się przytrafić. Problemy te mogą wystąpić w ciągu kilku minut lub kilku godzin po szczepieniu, w zależności od układu odpornościowego pacjenta.
