W przypadku patologii arytmii, Oddział Operacyjny Elektrofizjologii i Elektrostymulacji wykonuje zarówno zabiegi ambulatoryjne (w szczególności do oceny arytmii u osób uprawiających sport i / lub u młodych osób w wieku szkolnym), jak i zabiegi stacjonarne.

 

Oddział jest w stanie stawić czoła problemom arytmii dzięki pierwszej fazie diagnostyki, po której może nastąpić ablacja cewnika o częstotliwości radiowej w tej samej sesji, w celu leczenia rozpoznanej choroby.

 

Ablację cewnika można zastosować u pacjentów z różnymi postaciami nadkomorowej arytmii i / lub komorowymi zaburzeniami rytmu serca. W szczególnie złożonych przypadkach lub w sytuacjach, w których poprzednie ablacje okazały się nieskuteczne możliwe jest zastosowanie zaawansowanych systemów diagnostycznych (mapowanie) za pomocą komputera do rekonstrukcji obrazów trójwymiarowych (systemy EnSite lub CARTO).

 

W przypadku długotrwałego migotania przedsionków lub kardiowersji wewnętrznej i zewnętrznej wykonuje się również kardiowersję wewnątrzkomorową.

 

U pacjentów z objawami omdlenia wykonuje się elektrofizjologię i test pochyleniowy, a w przypadkach niewyjaśnionego omdlenia można zastosować wszepialny rejestrator.

 

W przypadku złośliwych komorowych zaburzeń rytmu, których nie poddaje się ablacji, wcześniejszego zatrzymania krążenia lub u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka nagłego zgonu, może być konieczne wykorzystanie wszczepialnego defibrylatora kardiorotacyjnego (stymulator jedno- lub dwuizbowy). Poza tym, walka z hipokinetycznymi zaburzeniami rytmu może odbywać się przez implantację stymulatorów stałych (jedno- lub dwuizbowych).

 

W przypadku pacjentów z niewydolnością serca, którzy nie reagują na terapię medyczną, dostępne są rozruszniki serca i defibrylatory, które umożliwiają stymulację przedsionkowo-komorową, aby poprawić funkcjonowanie lewej komory w kardiomiopatii z rozszerzeniem niedokrwiennym.