Definicija

Ventrikularni deptalni defekt (VSD) predstavlja čest defekt prisutan po rođenju. Karakterisan je prisustvom defekta (rupe) u srcu koji nastaje u zidu koji razdvaja desnu od leve srčane komore. Inicijalno lekar može posumnjati na prisustvo defekta tokom kontrolnog medicinskog ispitivanja u slučaju postojanja šuma nad novorođenčetovim srcem putem stetoskopa. VSD se može takođe detektovati i tokom intrauterinog perioda života.

Manji ventrikularni defekti mogu nastati spontano ili biti udruženi sa drugim srčanim defektima. U principu, manji VSD defekti poseduju tendenciju spontanog zatvaranja, dok  veći defekti zahtevaju hiruršku reparaciju u cilju prevencije daljih komplikacija.

Terapeutske opcije kod ventrikularnog septalnog defekta klasično podrazumevaju primenu određenih medikamenata i hirurške intervencije ako je to neophodno.

 

Simptomi

Znaci i simptomi postojanja ventrikularnog defekta u principu nestaju tokom prvih nekoliko dana, nedelja ili meseci novorođenčetovog života

Znaci i simptomi mogu uključivati:

Neadekvatan način ishrane

Nemogućnost dobijanja na težini

Ubrzano disanje

Ubrzan srčani rad

Znojenje tokom hranjenja

Umor

Bledilo

Učestale respiratorne infekcije

 

Uzroci

Tokom fetalnog razvoja, formira se zid koji razdvaja levu od desne srčane komore. Nesposobnost kompletnog zatvaranja  uslovljava nastanak defekta koji je poznat pod nazivom septalni defekt. VSD takođe omogućava mešanje oksigenisane sa neoksigenisanom krvlju, izazivajući pojačan rad srca u cilju omogućavanja adekvatne dostave kiseonika tkivima.

 

Faktori rizika

Potencijalni faktori rizika koji mogu povećati verovatnoću nastanka septalnog defekta podrazumevaju sledeće:

Postojanje porodične istorije ventrikularnih septalnih defekata

Postojanje određenih genetičkih stanja kao što je Daunov sindrom

 

Komplikacije

Potencijalne komplikacije koje mogu nastati usled postojanja ventrikularnog septalnog defekta podrazumevaju:

Pulmonarnu hipertenziju: visok krvni pritisak u plućnim arterijama

Endokarditis: bakterijska infekcija srca

Poremećaji srčanog ritma

Komplikacije trudnoće

 

Lečenje

Kod određenih slučajeva, ventrikularni septalni defekt zatvara se spontano. Kod drugih, terapeutski tretman je neophodan. Terapeutski pristup lečenju ventrikularnog septalnog  defekta pokazuje tendenciju nastanka usled upotrebe određenih lekova u cilju regulacije bilo kojih srčanih defekata i određenih hirurških procedura u slučaju neophodnog zatvaranja defekta.

Medikamenti koji se primenjuju kod lečenja septalnih defekata podrazumevaju:

Lekovi koji se primenjuju u cilju povećanja snage srčane kontrakcije (Lanoksin)

Lekovi koji se primenjuju u cilju snižavanja količine tečnosti u cirkulaciji i plućima (Lasiks)

Lekovi u održavanju adekvatne srčane frekvence (Lopresor, Lanoksin)

Hirurški tretman u cilju lečenja ventrikularnih septalnih defekata uključuju sledeće:

Otvorena operacija srca: hirurška procedura koja podrazumeva kardiopulmonalni uređaj kao i inciziju grudnog koša.

Kateterizacija: hirurška procedura koja podrazumeva inserciju manjeg tubusa u krvne sudove u preponi usmeravajući ih ka srcu gde se manji uređaj plasira u cilju zatvaranja defekta.

Hibridna procedura: hirurška procedura koja podrazumeva pristup srcu putem katetera i daljeg plasiranja manjeg uređaja u cilju zatvaranja VSD defekta.

 

Prevencija

Dok je kod većine slučajeva nemoguće prevenirati nastanak ventrikularnog septalnog defekta, postoje mere koje se mogu poduzeti u cilju osiguravanja zdravog toka trudnoće. One uključuju sledeće:

Pridržavanje zdravom načinu ishrane

Redovna fizička aktivnost

Izbegavanje konzumacije alkohola, duvana i ilegalnih droga

Redukcija stresa

Adekvatna vakcinacija prema kalendaru kao i izbegavanje infekcija

Konsultacija sa lekarom u vezi sa porodičnom istorijom srčanih oboljenja ili drugih genetičkih poremećaja.